Bloodhound
Bloodhound
Bloodhound - jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Znajduje się w podsekcji dużych psów gończych.
Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.
Rys historyczny [edytuj]
Nazwa Bloodhound skojarzeniowo wskazuje na psa pracującego "na farbie", czyli idącego za śladami krwi rannej ofiary, jednak wcześniejsza nazwa angielska "blooded hound" oznaczała psa "czystej krwi". Fakt ten znajduje potwierdzenie w historii tej rasy. Współczesne Bloodhoundy są potomkami w głównej linii psów św. Huberta, które przez wiele stuleci były hodowane w klasztorze w Ardenach, całkowicie izolowane od możliwości krzyżowania się z innym psami. Psy św. Huberta bezpośrednio wywodziły się od dawnych gończych psów celtyckich, które opaci, jako zapaleni myśliwi objeli swoją opieką. Aktualnie FCI nie rozróżnia psów św. Huberta i Bloodhoundów, przyjęło dla nich jeden wzorzec, który opisuje psa głównie w typie angielskim.
Istnieją przekazy piśmienne podające, że w XI wieku na Wyspach Brytyjskich istniały psy myśliwskie (bloodhoundy), które mieszano z psami przywiezionymi z kontynentu i wykorzystywano je jako niezrównanych tropicieli m.in. do pogoni za zbiegłymi więźniami. Tego typu psy posiadały głównie wyższe stany w społeczeństwie feudalnym.
Wygląd
Budowa
W roku 2001 wzorzec bloodhounda został zmodyfikowany, kładąc nacisk na użytkowe walory, współczesne psy są nieco lżejsze i sprawniejsze niż te hodowane u schyłku ubiegłego stulecia.
Za najbardziej typowe cechy rasy uważa się:
- charakterystyczną wąską głowę z wyraźnym guzem potylicznym i z pofałdowaną obfitą skórą (głowa samców jest mocniejsza, a skóra bardziej pomarszczona niż u suk)
- oryginalny, bardzo wydatny ruch, przypominający swingowanie. Obecny bloodhound nie jest już psem powolnym ani ociężałym, takie psy nie są pożądane w hodowli, która stawia na psa energicznego, szlachetnego, masywnego i kościstego ale nie limfatycznego.
Szata i umaszczenie [edytuj]
Krótka sierść. Umaszczenie rdzawobrązowe lub czarno-rdzawo-brazowe. Akceptowane są małe plamy w kolorze białym na ogonie, łapach i klatce piersiowej. Psy o maści płowej muszą mieć wyraźnie pigmentowany nos.
Zachowanie i charakter [edytuj]
W stosunku do obcych nieufny. W pracy jest uparty i zacięty. Dla znanych mu osób łagodny i serdeczny.
Użytkowość [edytuj]
Pies o nadzwyczaj czułym węchu i pasji poszukiwawczej, sprawdza się przede wszystkim jako znakomity sojusznik policji i służb ratowniczych, podczas gdy nie używa się go już do polowań, choć z powodzeniem startuje w konkursach myśliwskich dla tropowców. Jest pierwszą rasą, która została wykorzystana w służbach porzadkowych - miało to miejsce w roku 1805 w Anglii. Dziś bloodhoundy i ich krzyżówki są chętnie używane przez służby śledcze w wielu krajach, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii i USA. Sprawdza się także w programach terapii kontaktowej z udziałem zwierząt.
Zdrowie i pielęgnacja
Wymaga sporej dawki ruchu.
Popularność
Bloodhound cieszy się dużą popularnością w USA. W Polsce występuje nielicznie.
Ciekawostki
W USA Bloodhound zainspirował[potrzebne źródło] m.in. Walta Disneya do stworzenia postaci psów Pluto i Goofy, a także autorów programu społecznego zapobiegającego przestępczości i adresowanego do młodzieży i dzieci. Postać bloodhounda McGruffa towarzyszy od dzieciństwa już kilku pokoleniom młodych Amerykanów. Bloodhound sprowadzony do Polski w średniowieczu jest przodkiem ras gończych : ogara i gończego polskiego.